باده ازلی

عشق اما شراب شاهانه است

عشق شراب هزار ساله است چندین هزار ساله

بر سر هر کوی و برزن نتوان یافت

نتوان

باده ی ناب بابلی است

جرعه جرعه باید

انگورش را پدرم

آدم از بهشت اورده است

بی درد

مستیش 

ابدی است

سرخی انارها

سرخی خون عشق

از اوست

هر کس

هر کجا

مست باش

از عشق مگو اما

عشق فراموشی است 

بی خویشی

عشق