کاش
باران تنهایی تنم را
چون
آسمان می شست
و
واژه ها شسته می شدند
به جای اندیشیدن
به تنهایی و مرگ
می توانستم
برقصم
حد اقل یک مرتبه.
افسوس
غار غار کلاغ
سبزی برگها
باد پیچان میان درختان