دیگرانه ها

هر یک دیگرانیم، دیگران تنهای بسیار

دیگرانه ها

هر یک دیگرانیم، دیگران تنهای بسیار

عکس یادگاری

انگلیسیو خوب حرف میزد

هر چند روسی بود

شب اول 

بعد اینکه 50 تا پاش دادم

گرماش

سرمای شبو 

.

.

.

بگذریم اینم عکسشه

خوبه نه؟


شب دوم گفتم مجانی

اونم با رفیقم که بیست تا پاش داد 

در عوض منم تا صب با بیست نفر

میدونی که

ولی عجب چیزی بود لامصب

انار

هر اناری

           خاطره ایست:

از برف

        و

          درکه؟

که دستان عاشقیم دانه کنند

                                      و

                                       سرخی خاطره بر سفیدی برف جاودان شود؟

بوسه ها چه گرمتر و هوا سردتر


و چه اصراری که هر انار سیصدو شصتو پنج دانه دارد

و خنده های ما

کاش یک بار میشمردیمشان

بهانه ای میشد برای خنده

باران

باران

باران

باران

دلم کبوترهای پای ستونهای سنگی

و

مشتاقیشان برای تکه ای نان را

                                         میخاهد و باران

و یا

اشتیاق دستهای یخ کرده تو را

باور میکنی؟

دلم باز باران میخاهد و گم شدن میان جاده های 

                                                               جاده های مه آلود

که بعد بهشت شبانه ای با بوی بهار نارنج

که عاشق شویم


دلم باغ جهان نما میخاهد

که همه عاشقند


اما

اینجا شبهای بی پایان

شبهای تنهایی

و بی پایانی تنهای شب

زمان باز مثل قبلترهای تنهاییم تنها در عقربه ساعتهاست

جایی بیرون از من

باز مرده ام

و

اینبار چه دردآورتر

که حتا تو هم باور نمیکنی

و من حتا


نیاز

دستان نیاز 

           دروغ 

              التماس ساختگی چشمان کودکی

در جستجوی؟ 

  

فقری که در نگاهی باشد 

سنگین بر نگاهم