دانشگاه

سالهای کور

دست کشیدن بر سیاهی.

نمی گذرند،

یادها را باید بالا آورد روی کاغذ؟

                                        که بشوند شعر؟

و دنبال چیزکی گشت مثل چشمهای لاله (که واژگون مباد)

                                                        شاد وخندان.

در همه آن  ثانیه ها، ساعتها، روزها، هفته ها، ماهها، وسالهای

                                              همه

                                                      سرد، تیره و تنها،

                                                                             و تنها...