آشنایی و فراموشی

سه سال پیش بود

فکر می کنم نهم مهر

یا

شاید هم نهم آبان

یک آغاز

سه سالی که بیشتر از تمام زندگی شیرین بود وتلخ

خنده و اشک

و سفر

سه سالی که دیگر حتا هیچ عکسی هم بجا نمانده برایم

با خاطراتی که پاک نمی شوند و با اینکه تمام شده اند

گویی تمامی ندارند

مدام تکرار می شوند بی فراموشی

و نمی دانم می نویسم برای فراموشی؟

یا

یادآوری؟

هیچ پایانی را پایانی نیست؟

می گویم اگر این پایان شروع دیگری داشت، چه میشد؟