دیگرانه ها

هر یک دیگرانیم، دیگران تنهای بسیار

دیگرانه ها

هر یک دیگرانیم، دیگران تنهای بسیار

تهران

مرگ 

تبانی ثانیه ها 

فرو افتادن سایه ها بر سردی دیوار 

کبودی صورت صبح 

شبهای هراس 

سوت خیره سرانه مترو 

در بی روزنامگی، همشهری 

خنده های به پهنای صورت 

و باز هر بار  

زنده بودن 

سایه ها را چریدن 

حوا

هر 

مادربزرگ

                                                          ی

                                                              حوا

                                                                   ی

                                                                      آدم

                                                                              ی

                                                                                  نیست

پاییز

رقص شاعرانه مهتاب 

            زیر انگشتان باد 

                        ابرهای سپید گریزان

پاییز

دستهایش بوی سرما می دهند، 

                                 تا کشیده شوند روی شانه هایم،  

                                                        لذت جانکاهی می برم. 

 بوی خرمالوی نارس 

                           مزه گرم کودکی  

                                    و خواب بعد از ظهر پاییز را،یکجا.

  

                      

بالماسکه مصاحبه

توی سالن رنگ شرکت پارس خودرو نشسته ایدبرای مصاحبه 

شما و دو خانوم و دو آقای دیگر 

البته که خانمها مقدمترند به خصوص اینکه باردار هم باشند 

خانم اول با شوهرشان وارد شده بودند البته به نظر 

خانم شماره دو در سالن از شما می پرسند معف شما کیست؟ 

اقای شماره یک قبل از مصاحبه با تمام پرسنل سالن رنگ آشناست 

آقای شماره دو می گوید ایشان(آقای شماره یک)  برای انجام کار وی به آنجا رفته و خود پیمانکار است.  

هر کس حد اقل نیم ساعت در اتاق مانده البته پیش از شما. 

وارد اتاق می شوید و بعد از سه دقیقه اتاق را ترک می کنید. 

 

نتایج اخلاقی: 

۱- خلایق هر چه لایق 

۲- من احمقم 

۳- اصولا همه ما احمقیم 

۴- همه ایرانی ها ادمند ولی خوب بعضی ها آدمترند. 

۵- خیلی از این نتیجه ها میشه گرفت.

گربه ها از هر چیزی حتی حوله هم می گذرند؟ 

                 دیدم،دیدم که از روی حوله زرد حمامم گذشت. 

ماه روی شیشه شکسته ای نشسته. 

آه می کشم، 

مسخره است که سکوت شبو فن سی پی یو به هم بزنه، ولی می زنه. 

سرم گیج میره، اثر قرصهای مسکنه 

اما شب 

شب کشیده می شود، نه خودش را می کشد روی بدنم 

و من پتو را دور خود ،

دلم تنگ است 

                لا اقل بگذار به دستهایت نگاه کنم.

از بین کارهای زیر کدامیک را ترجیح می دهید؟ 

1- آب پاشیدن روی گربه

2- کندن بال مگس و انداختن آن جلوی عنکبوت

3- انداختن مورچه توی چاله مورچه خوار

بودن

دلیلی برای بودنم نیست. سالهاست خسته ام از، برای هیچ بودن.خسته، خیلی خسته.

حسودیم می شود به پدر و مادرم و این تمام دیگر، ساده دلان ، که صبح زود بلند می شوند و،

و سگ دو می زنند تا شب .نه من می دانم چرا نه خودشان. با این فرق که من هرگز این کار

را نکرده ام و احتمالا نخواهم کرد.

شبها که خوابم نمی برد تا نیمه و روزها هم که حتما خوابم تا ظهر، البته اگر سر کار نباشم.

و این نحوه بودنم خیلی زود شروع شد. خیلی زود  از 12 سالگی. این بی هدفی  ساکت مطلق.

از شبی که تنهایی سخت به من فشار آورد. سخت.

و چه کسی می داند چه سخت است به چیزی دل نبندی, و چه سخت تر که چیز هایی که

دوست داری انگشت شمار باشند، و بدتر این که هر روز کمتر هم شوند.هر روز.

ادبیات، فیزیک،فلسفه؛ روانشناسی  همه سخت خالی و حتی دوستانی که می روند یا به

 قولی دل می بندند به چیزی، چیزکی.

آه.

بودن چه سخت تر است از هر کاری.

و حالا چه می ترسم که مرگ هم به نیستی نینجامد.

چه کسی می فهمد؟

گریز

رنگهای خشدارخاموش روی دیوار،

                                                خشکیده و چروکیده،

دستی که کشیده می شود روی دستگیره

دیوارها

             اتاق

                     خانه

                                  تمام دنیا هراسان به دنبالم،

                                                                  می گریزم.

مهر

شبهای پر ستاره کویر را می مانی

                                     بوی ماه می دهی،

                    بیشتر اما

                                   مهر 

مثل درنگ سنگی روی آب مرداب 

                                 لرزشی نه از سرما 

                                                         آه!

می سازیم ؟

تغییر نمی دهیم،  

                       بسازیم تا تغییر کنیم، 

وقتی تغییر می کنیم می سازیم  

                               یا وقتی می سازیم تغییر می کنیم؟

مجتبی

هم فوتبال خوب بازی می کرد هم توی نمایشای مدرسه از همه سر بود، به خاطر انرژی بالاش بود؟ البته این از سال اول بود راهنمایی بود، سال بعد جلوی من می نشست بغل اصغری که با اون قد کوچیکش عجیب بود که اونقد عقب بشینه ولی از اونجا که کلاسامون بزرگ بودن زیاد به چشم نمی اومد منم پیش ممد می شستم ردیف آخر. خوب چی بگم من اصلا تو این باغا نبودم . اولش فقط کمی با هم ور می فتن مثل دعواهای بچه گانه، بعد صداها و قیافه هاشون کمی عوض شد اما همه اینا رو جوری انجام می دادند که کسی نفهمه، ولی ما عقبیارو نمی تونستن کاری بکنن ما هم در عوض نمی تونستیم کاری بکنیم. آخرای سال بود که یکی از بچه ها، صادقی گفت که یه روز آخر وقت قبل از سوار شدن به سرویس اون دو تا رو با هم تو یه سر ویس دیده، البته سرویس اول ماشین بود سرویس دوم از نوع بهداشتی!

هامون

هامون هم خشکیده، دیگر دوشیزه ای نمی تواند تن به آب زند، بارزمین بردارد تا زرتشتی دیگر را به جهان آورد. منجی نیامده مرده است.